Η έλευση των εμφυτευμάτων αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην οδοντιατρική καθώς είμαστε πλέον σε θέση να αποκαταστήσουμε οδοντικά ελλείμματα χωρίς να χρειάζεται να στηριχθούμε στα υπάρχοντα δόντια. Το εμφύτευμα αποτελεί ένα μεταλλικό ριζόμορφο στυλό πάνω στον οποίο θα τοποθετηθεί κάποια προσθετική αποκατάσταση. Οι χειρουργικές τεχνικές έχουν βελτιωθεί σημαντικά καθώς και τα υλικά των χειρουργείων. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα η εμπειρία του ασθενή με τα εμφυτεύματα να μην είναι τόσο δυσάρεστη (πόνος, πρήξιμο) και ο χρόνος της συνολικής θεραπείας μειώνεται.
Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται στο ιατρείο με τη χρήση τοπικής αναισθησίας στις περισσότερες περιπτώσεις ενώ σε ορισμένα περιστατικά πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις σε εξειδικευμένες κλινικές με τη χρήση μέθης.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ποσότητα και η ποιότητα του οστού δεν είναι ικανοποιητική ώστε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιούμε εξειδικευμένες τεχνικές ανάπλασης του οστού.
Οστική ανάπλαση
Στις περιπτώσεις όπου δεν έχουμε επαρκή ποσότητα οστού σε πλάτος ή σε ύψος για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων χρησιμοποιούμε μεθόδους κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης. Δηλαδή τοποθετούμε οστικά μοσχεύματα και μεμβράνες ώστε να αναπλάσουμε το οστό και να μπορέσουμε να τοποθετήσουμε εμφυτεύματα.
Ανύψωση εδάφους ιγμορείου
Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται στην άνω γνάθο και κατά κανόνα στις στα οπίσθια δόντια. Στην οπίσθια περιοχή πολλές φορές δεν δεν υπάρχει επαρκής ποσότητα οστού διότι έχουμε τον ανατομικό περιορισμό των ιγμορείων.
Το ιγμόρειο άντρο είναι μια κοιλότητα γεμάτη αέρα που περιβάλλεται από μία μεμβράνη η οποία ανασηκώνεται και τοποθετούνται τα μοσχευματικά υλικά. Με αυτό τον τρόπο έχουμε μετά από κάποιους μήνες ικανοποιητική ποσότητα οστού για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
Τα εμφυτεύματα βρίσκουν θέση και στην κινητή προσθετική δίνοντας σταθερότητα στις ολικές οδοντοστοιχίας. Έτσι οι ασθενείς αποκτούν μεγαλύτερη άνεση κατά τη μάσηση και τις λοιπές λειτουργίες χωρίς την ανάγκη συγκριτικής κόλλας.
