Στο στόμα μας υπάρχουν διάφορα είδη μικροβίων τα οποία βρίσκονται σε ισορροπία. Όμως όταν τρώμε και πίνουμε τα μικρόβια συσσωρεύονται και δημιουργούν την οδοντική πλάκα στα δόντια. Από την οδοντική αυτή πλάκα παράγονται οξέα τα οποία καταστρέφουν και αποδομούν το σμάλτο των δοντιών και έτσι εμφανίζεται η τερηδόνα. Η τεριδονισμένη επιφάνεια του δοντιού πρέπει να αποκατασταθεί με ένα σφράγισμα για να μην έχουμε μεγαλύτερη φθορά και καταστροφή του δοντιού.
Οι οδοντιατρικές εμφράξεις (σφραγίσματα) είναι μια από τις πιο συνηθισμένες οδοντιατρικές πράξεις. Αποτελούν μία από τις πιο συντηρητικές και οικονομικές μεθόδους αποκατάστασης των τερηδονισμένων, σπασμένων δοντιών. Ένα δόντι που χρειάζεται σφράγισμα δεν πονάει πάντα γι’αυτό είναι και επιτακτικός ο εξαμηνιαίος έλεγχος από τον οδοντίατρο.
Η διαδικασία του σφραγίσματος είναι μια σχετικά απλή οδοντιατρική πράξη όπου απομακρύνεται ο καταστραμμένος οδοντικός ιστός και αντικαθίσταται με υλικά όπως είναι η σύνθετη ρητίνη (λευκό σφράγισμα).
Στις περιπτώσεις όπου η κατεστραμμένη οδοντική ουσία είναι αρκετά μεγάλη προβαίνουμε στην κατασκευή του επένθετου. Επιλέγουμε το επένθετο στις περιπτώσεις όπου ένα απλό σφράγισμα δεν μπορεί να έχει καλή πρόγνωση. Κατασκευάζεται στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο συγκολλάτε στο ιατρείο και εξασφαλίζει μεγαλύτερη αντοχή και αισθητική κάλυψη.